Herb Gminy Dobre
26 kwietnia 2001 r. Rada Gminy Dobre podjęła uchwałę Nr XXIII/175/2001 w sprawie ustanowienia herbu gminy Dobre. Decyzja ta miała na celu oficjalne zatwierdzenie herbu.
Na mocy uchwały, herbem gminy Dobre ustanowiono wizerunek przedniej połowy czarnego dzika na tarczy w polu białym (srebrnym). Ten herb nawiązuje do historycznego herbu miasta Dobre, które od swojego założenia w 1530 r. posługiwało się takim wyobrażeniem. Dowodem na to są pieczęcie miejskie z lat 1533, 1553 i 1677. Jak podają źródła, oprócz pola białego (srebrnego) występowały również wersje herbu na polach niebieskim i czerwonym.
Decyzja ta stanowiła ważny krok w umocnieniu tożsamości Gminy Dobre, podkreślając jej historyczne korzenie i kontynuację tradycji heraldycznych sięgających czasów lokacji miasta w XVI wieku.
Geneza herbu
Legenda głosi, że kilkaset lat temu na terenie gminy Dobre grasował ogromny dzik. Był to niezwykły zwierz: wielki, z błyszczącą, czarną sierścią, potężnymi kłami i groźnym spojrzeniem. Niszczył uprawy, straszył inne zwierzęta, a nawet atakował ludzi. Przerażał wszystkich — nawet tych najodważniejszych.
Dzik siał postrach przez wiele lat, a mieszkańcy Dobrego stracili już nadzieję, że ktokolwiek odważy się stawić mu czoła. Pewnego dnia do Dobrego przybył książę Mazowsza. Słysząc o problemach mieszkańców, postanowił stanąć do walki z potworem. Po długim i zaciętym polowaniu książę zdołał upolować strasznego dzika, uwalniając mieszkańców od ich największego utrapienia.
Radość mieszkańców była ogromna. W Dobrem wyprawiono wielkie przyjęcie na cześć księcia, a niektórzy mówią, że w nagrodę za swoje bohaterstwo książę otrzymał rękę najpiękniejszej panny w mieście. W dowód wdzięczności oraz na pamiątkę tych wydarzeń, postanowiono umieścić w herbie wizerunek przedniej połowy dzika.
W ten symboliczny sposób dzik, który dawniej siał postrach, stał się opiekunem Dobrego, a jego wizerunek w herbie ma symbolicznie chronić mieszkańców miasta na wieki.
Opr. E.Szymańska